മനസ്സ് ആകെ ഇരുണ്ട് തുടങ്ങുന്നു ...മഴയില്‍ നനഞ്ഞ ശലഭം പോലെ ഞാന്‍ നിന്നില്‍ നിന്നും അകലുന്നു,,,നിന്നെ തിരിഞ്ഞ നോക്കാന്‍ എനിക്ക് വയ്യാ...കാരണം തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാല്‍ പോലും നിന്നെ എനിക്ക് കാണുവാന്‍ കഴിയില്ല...കാരണം എന്‍റെ കന്നുനീര്തുള്ളികള്‍ എന്നില്‍ നിന്നും നീയാം സ്വപ്നത്തെ മറക്കുന്നു,,,എനിക്ക് പോയെ തീരൂ..നിന്റെ നന്മക്കായി..നിന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ സമാധാനത്തിനായി..നിന്റെ പഴയ ആ കുസൃതി തിരകെ കിട്ടുവാന്‍ ആയി...ഒരു ഈയാം പാറ്റയെ പോലെ ഞാന്‍ പോകുന്നു..അകലെ ചക്രവലങ്ങളിലെ ചുവപ്പ് എന്‍റെ രക്തം ആണെന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞുവോ....എന്‍റെ ചിറകുകള്‍ തളരുന്നതുവരെ വരെ പോകണം എനിക്ക്...നിന്നില്‍ നിന്നും അകലേക്ക്....പോകുന്നു..ഒരു പിന്‍വിളി ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു..നീ മൌനം പാലിച്ചു...നിനക്കും എന്നെ വേണ്ട എന്ന് ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നു,,,,,ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത ഈ ജന്മവുമായി,.,,,അകലേക്ക്.,......നന്ദി...നിനക്ക്...എന്‍റെ കൂടെ ചിരിച്ച രാവുകള്‍ക്ക്‌,,,,എന്‍റെ കഥകള്‍ക്കായി കാതോര്‍ത മനസ്സിന്...എന്‍റെ വിളികള്‍ക്ക് വിളികേട്ട,,,ഹൃദ്യയത്തിനു...എല്ലാം .....
No comments:
Post a Comment