ഇതൊരിക്കലും ഒരു കഥ
എന്നൊന്നും പറ്യാന്‍ കഴിയില്ല....കാരണം...ഇതു എന്റെ ജീവിതം ആണു...
എന്നൊന്നും പറ്യാന്‍ കഴിയില്ല....കാരണം...ഇതു എന്റെ ജീവിതം ആണു...
എല്ലാരെയും പോലെ ഞാനും പ്രണയിച്ചൂ.....ഒരു കാമുകന്റെ മുഖം മൂടി എനിക്ക് യോജിക്കില്ലാ എന്നറിഞ്ഞിട്ടും....ഞാന് അതു എനിക്കു ചേരുമെന്ന ഭാവ്ത്തില്‍ അതും ധരിച്ചു നടന്നു.......
അവളുടെ സാമീപ്യം...എനിക്ക്...ഒരു പുതിയ അനുഭവമായി....
അങ്ങനെ...ഞാന് കുറ്ച്ചൊരു അഹങ്കാരിയായി..മാറി...
എന്തോ എന്നും അവളെ കരയിപ്പിക്കുക...എന്നത്,,എന്റെ ഒരു ദിനചര്യ ആയിരുന്നു....
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ അവള്‍ക്ക് നല്ല ഭംഗി ആയിരുന്നു...
അങ്ങനെ...ഒരു നാള്‍ എനിക്ക് ഒരു,,..ഫോണ്‍ കോള്‍ വന്നു....
അതു എന്റെ ജീവിതത്തെ...തന്നെ മാറ്റി മറിച്ചു...
അവളുടെ മുറച്ചെറുക്കനായിരുന്നു അത്....
അവന്‍ എന്നെ കാണണം എന്നു പറഞ്ഞു...
അവള് അറിയല്ലെന്നും പറഞ്ഞു...
ഞാന് അങ്ങനെ അവനെ കണ്ടു...
അവന്‍ എന്നൊട് ആദ്യം കുറെ ചൂടായി...
പിന്നെ പതിയെ....കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു....
അവനും അവളും കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് മുമ്പേ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു എന്നും ഒക്കെ...
എനിക്കു ഇതു കേള്‍ക്കുംതോറും....ആകെ ഭ്രാന്ത് ആയിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
ഞാനുമായി പരിച്യപ്പെട്ടതിനു ശേഷം ആണത്രെ...അവനില്‍ നിന്നും അവള് അകന്നത്....
എന്തൊ എനിക്ക്....ആകെ ഒരു വിഷമം തോന്നി...\
ഞാന് കാരണം അവനു അവളെ നഷ്ടമായെന്ന്..
അവന്‍ എന്നേക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്ന ജീവിത സാഹചര്യത്തില്‍ ജീവിക്കുന്നവന്‍ ആണ്
എന്നെക്കാള്‍ യോഗ്യത അവനാണെന്ന് അവന്‍ പറഞ്ഞു...
ഒരു നാള്‍ എന്റെ കൂടെ അവള് ഇരുന്ന സമയം.അവള്‍ക്കൊരു മിസ് കാള്‍ വന്നു...
പെട്ടെന്നു ഞാന് ചോദിച്ചൂ...ആരാണെന്നു....അറിയില്ല...എന്നവള്‍ പറഞ്ഞു...
എനിക്കു മനസ്സിലായി....അവന്‍ ആണെന്ന്...ഞാന് അവളെ ഒത്തിരി അധിഷേപിച്ചു സംസാരിച്ചു..
അവളുടെ സ്വഭാവശുദ്ധിയെ വരെ ഞാന് പഴിച്ചു..
അവള് കുറെ കരഞ്ഞു....എന്റെ അടുത്തു നിന്നും ദൂരെ മാറി ഇരുന്നു....
ഞാന് അപ്പോള്‍ അവനെ വിളിച്ചു...അവളെ വിളിച്ക് നല്ലവര്‍ത്തമാനം പറയാന്‍ പറഞ്ഞു...
അവന്‍ അവളെ വിളിച്ചൂ....അവള് അവനോടൂ സങ്കടം പറഞ്ഞു....
അവന്‍ അവളേ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.....നമുക്കു ചേര്‍ന്നതല്ല ആ ബന്ധം എന്നു പറഞ്ഞു....അവള്‍ക്കും അതു-
ശെരിയാണെന്നു തോന്നി....
അവള് തിരികെ എന്റെ അടുക്കല്‍ വന്നു.....നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു”നീ ഒരു നീചന്‍ ആണു...
നിന്നെ തിരിച്ചറിയാന്‍ ഞാന് വൈകിപ്പോയ്.........നിന്റെ സംസ്കാരം...ഇത്ര മോശമാണെന്ന് ഞാന് അറിഞ്ഞില്ല.....ഇപ്പൊള്‍ ആണ് ഞാന് അവന്റെ വില അറിയുന്നത്.....ഞാന് പോകുന്നു,,...ഒരിക്കലുമിനി നിന്റെ കൂടെ വരില്ല....പോകുന്നതിനു മുമ്പ്...ഒരു വാക്ക്.....നീ ഒരിക്ക്ും ഗതി പിടിക്കില്ല.....ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ആത്മാര്‍ത്തമായി ആണെങ്കില്‍....നീ ഒരിക്കലും ഗതി പിടിക്കില്ല....”ഞാന് ഇതു കേട്ടു മനസ്സില്‍ കരഞ്ഞു......പുറമേ ചിരിച്ചു...............
അന്നവള്‍ പോയി..........രാത്രി അവന്‍ എന്നെ വിളിച്ചു......ഒത്തിരി നന്ദി പറഞ്ഞു........എന്തു ചിലവു ചെയ്യണമെന്നു.....ചോദിച്ചു...എന്റെ ചങ്ക്...പറിച്ചു നല്‍കിയതിനു....പകരം....എന്തു വേണമെന്ന്....ഞാന് ഒരു കാര്യം മാത്രം....ആവശ്യപ്പെട്ടു.....”അവള് ഈ കാര്യങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും അറിയല്ലെന്നും..ഒരിക്കലും അവളെ വിഷമിപ്പിക്കരുതെന്നും....”അവന്‍ അതു സമ്മതിച്ചു....
പിന്നീട് കുറെ നാളുകള്‍ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍....യാതൊരു ആശയ വിനിമയവും ഇല്ലായിരുന്നു....
അവന്‍ എന്നെ ഇടക്ക് വിളിക്കുമായിരുന്നു....
ഒരു നാള്‍ എനിക്ക് ഒരു കല്യാണക്കുറി വന്നു....അവന്റെയും അവളുടെയും...വിവാഹ ക്ഷണക്കത്തായിരുന്നു.....അവന്റെ വക ഉള്ള ക്ഷണം ആയിരുന്നു.....
രണ്ടു ദിവസങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം...അവളുടെ കത്തും വന്നു...അതില്‍ ഒരു കുറിപ്പും കൂടി....
“ഒരിക്കലും വരരുത്.........പ്ലീസ്..”.....ഞാന് എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ....ഇരുന്നു പോയ്....
ഞാന് ആ കല്യാണത്തിനു പോയില്ല.............
ഇപ്പോള്‍ അവര്‍ വിദേശത്താണ്.......സുഖമായി കഴിയുന്നൊ എന്നൊന്നും അറിയില്ല....
ഇപ്പോളും അവള്‍ക്ക് എന്നെ പ്പറ്റിയുള്ള വിചാരം....എന്താവുമൊ?ഒരിക്കലും നല്ലതായിരിക്കില്ല.....
എന്തൊ....ഞാന് ചെയ്തത് ത്യാഗം ആണെന്നൊ അല്ലെന്നൊ എനിക്കു തോന്നുന്നില്ല......ഞാന് അവളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു....എന്നറിയാം.....കാരണം....എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അല്ലെങ്കില്‍.....ഇപ്പോള്‍ നിറയില്ലയിരുന്നു......................
